Blog Layout

Handelen vanuit passie of bewijsdrang

Judith Arendsen • mei 19, 2021

Het één is flow, het ander is hard werken.


Dit blog is geschreven om je te inspireren en te motiveren om uit je eigen gecreëerde waanbeeld te stappen. In je eigen kracht te gaan staan en de regie over je leven in eigen handen te nemen. Niets is wat het lijkt. We hebben veel onbewuste gedragspatronen ontwikkeld, die diep in ons systeem verankerd zitten en ons gedrag onbewust bepalen.


'Als meisje 'danste' ik al tussen de automonteurs in de werkplaats. Daar voelde ik me thuis.'


In de wereld van mijn vader draaide het om auto’s, ondernemen en zijn gezin. Als jong meisje ‘danste’ ik tussen de automonteurs in de werkplaats, zat ik achter de telmachine op kantoor, hielp ik klanten bij het aftanken van hun auto en zat ik aan tafel te lunchen met de directeur van Volvo Nederland. Zo ging dat in die tijd nog.


Ondernemen is eigenlijk simpel, maar simpel ondernemen is moeilijk. Tenminste zo lijkt het tegenwoordig.


Het ondernemen in een familiebedrijf is ons met de paplepel ingegoten. In de loop der jaren ging ik mijn eigen weg, maar mijn draai kon ik nooit echt vinden. Waarschijnlijk omdat ik zocht naar een plek waar ik het ondernemerschap, dat ik opgesnoven had, zelf in praktijk kon brengen. Ik kwam in grote bedrijven, waar het ondernemerschap van de individuele medewerker niet de aandacht had. Waar het duidelijk was dat de één belangrijker was dan de ander. Zo voelde dat in ieder geval voor mij als hoogsensitief persoon.


Op een dag zeiden mijn vader en zijn accountant dat ze de opvolging van het bedrijf hadden besproken. De beste optie was, huns inziens, dat mijn broer alles zou overnemen. Ik had het altijd verwacht, maar toch ook nog ergens ver weggestopt. Het kwam dus op dat moment als een donderslag bij heldere hemel. Wat moest ik nu met mijn ondernemerschap, mijn talenten? Waarom niet samen? En wat kon ik mijn kinderen nog bieden? Want mijn lijn zou geen erfgenaam van dit bedrijf meer kunnen worden.


‘Zodra ik met de pijn geconfronteerd werd, ging ik nog harder werken.'


Dit is een onbewust mechanisme om je te beschermen. De pijn wilde ik niet voelen. Ik heb daarna gedaan wat ik altijd gedaan heb en dat is doorgaan. Dat doe je in een familiebedrijf. Je gaat niet bij de pakken neerzitten.


Je blijft samenwerken en zet je beste beentje voor. Ik ging steeds harder werken en wilde met man en macht bijdragen aan het succes van het bedrijf waarin ik opgegroeid ben. Ik bleef me verantwoordelijk voelen. Als oudste kind van een gezin wil je de boel bij elkaar houden. Zodra ik weer met de pijn geconfronteerd werd, ging ik nog harder werken. Dat is een onbewust mechanisme om je te beschermen.


'Iedereen denkt dat alles je in de schoot geworpen wordt.'


De pijn wilde ik niet voelen. De omgeving denkt, dat alles je in de schoot geworpen is. Niemand ziet je worsteling. Ik cijferde mijn eigen gevoelens onbewust weg totdat, na het overlijden van mijn moeder, de man met de hamer kwam. Ik was totaal opgebrand. Hard werken om erkenning te krijgen, kost héél veel energie, zo bleek.


Op dit moment realiseer ik mij dat ik onbewust al die jaren heb willen bewijzen, dat ik als vrouw ook troonwaardig ben. Ik zocht naar erkenning. Let wel. Ik wil benadrukken onbewust. Niemand heeft mij gedwongen hard te werken en me zo dienstbaar op te stellen, trouw te blijven aan het familiebedrijf. Dat heeft mijn eigen gevoel van ‘minder’ zijn, gelijkwaardig willen zijn me onbewust opgelegd.


Een waanbeeld dat ik zelf in mijn hoofd geschapen heb. De wet van de aantrekkingskracht werkte in dit geval ook in mijn nadeel. Want wat je voelt, roep je op je af. Dus mijn gedachten werden ook in veel gevallen door dominante mensen op mijn pad bevestigd.


'Als ouder kun je ongewild en met de beste bedoelingen van de wereld je kind een moeilijke les in dit leven meegeven.'


Mijn vader heeft altijd en nog steeds het beste met ons allen voor. Hij zorgt goed voor al zijn (klein) kinderen. Iedereen is voor hem gelijk! Dat wil ik toch gezegd hebben. Hij heeft ook goed voor zijn dochters  gezorgd. Zo zie je dat je als ouder ongewild en met de beste bedoelingen van de wereld je kind een moeilijke les in dit leven kunt meegeven. Voor mij was en is deze les duidelijk mijn eigenwaarde (leren) kennen, het voor mezelf opkomen, me gelijkwaardig voelen en trouw aan mezelf zijn door grenzen te stellen.


v.l.n.r. mijn vader Harrie Arendsen, Judith Arendsen, mijn zoon Levi Lukassen.


‘Doordat ik steeds vaker in mijn eigen kracht kan staan,

geniet ik er nu van om een vrouw te zijn.

 

Ik weet nu dat op de troon zitten niets toevoegt aan je eigenwaarde. Ik ben nu trouw aan mezelf, kies het beste voor mezelf en ben mijn eigen ‘baas’. Doordat ik steeds vaker in mijn eigen kracht kan staan, geniet ik er nu van om een vrouw te zijn. Ik zie nu de meerwaarde van vrouw zijn en wat een vrouw bijdraagt aan het geheel. De vrouwelijke energie staat voor verbinding, intuïtie, voelen. Iets wat in de huidige maatschappij volledig ondergesneeuwd is, maar van groot belang is.


We zijn allemaal mensen, die beslissingen nemen op basis van (traditionele) aangeleerde patronen. Mijn vader heeft naar eer en geweten gehandeld op basis van wat hij geleerd heeft. Ook ik als moeder zal af en toe de ‘fout’ in gaan als we al van fout kunnen spreken. Het gaat hier niet om de schuldvraag of om de wijzende vinger. Ik wil mijn kinderen leren de kracht in zichzelf te vinden, in zichzelf te geloven.


Dat ze hun passie leven. Ze hoeven mij niet te bewijzen dat ze goed zijn. Ze zijn prachtig zoals ze zijn. Ik ben een gelukkig mens als ik ze mag helpen hun talent te ontdekken en mag bijdragen aan de ontwikkeling ervan. Niet voor mij maar voor henzelf! Ik word er blij van als ze trouw aan zichzelf zijn. Ze hoeven zich voor niemand weg te cijferen. Deze basis wil ik ze meegeven.


Kijk eens naar je eigen beweegredenen waarom je dingen doet. Doe je het vanuit passie of vanuit schuldgevoel, afwijzing of vanuit de drang jezelf te bewijzen? Vanuit passie kom je in flow. Van passie krijg je energie. Vanuit schuldgevoel, afwijzing en/of bewijsdrang is het hard, heel hard werken en ben je op den duur opgebrand. Durf eens in de spiegel te kijken en wees eerlijk tegen jezelf. Wat is jouw drijfveer?


Zit jij ook onbewust vast in een voor jou ongelukkige situatie? Ik durf te beweren dat het voor een ieder van ons geldt. Maar weet dit. Het gaat allemaal over jezelf. Niet wat de ander je aandoet of heeft aangedaan. Je hebt elke dag een keuze je gedachten en je drijfveer aan te passen en te gaan voor het beste voor jezelf!


Als je eenmaal voor jezelf gekozen hebt, gaat de wet van aantrekkingskracht in jouw voordeel werken, gaan er deuren voor je open waarvan je dacht dat ze dicht zouden blijven. Ik ontmoet(te) lieve, mooie mensen op mijn pad, die mij helpen de weg naar mezelf terug te vinden. Deze mensen ben ik eeuwig dankbaar!


Ik kan nu vol overtuiging zeggen, dat deze levensles mij als mens zo veel sterker gemaakt heeft. Daar ben ik ook dankbaar voor.


Kies voor jezelf! Jij bent het waard! Wees lief voor jezelf en koester je eigenheid!


Liefs,

Judith



door Judith Arendsen 15 feb., 2024
Bedrijven beseffen niet dat de druk vanuit de bovenlaag verlamt i.p.v. stimuleert. Angstcultuur is als een ontzettend bang hert dat in de koplampen van de auto kijkt. Kun je het je voorstellen. Een hert dat op de weg staat en ineens in de koplampen van een naderende auto kijkt. Dit hert verlamt. Het weet niet meer of het rechtsaf, linksaf, achteruit of vooruit wil. Het doet niets meer. In veel bedrijven heerst er zonder dat men het beseft een angstcultuur. Er is zoveel druk vanuit de bovenlaag in de organisatie. Dit sluimert erin. En dit is vaak de weg naar burn-out en depressie. Of mensen nemen ontslag en je bent ervaring ineens kwijt. Een grote kostenpost voor het bedrijfsleven. Mensen worden onder druk gezet met targets, prestaties en aanwezigheid; Mensen worden op het matje geroepen om te vertellen wat ze al gepresteerd hebben; Afdelingen gaan voor hun eigen belang en niet meer voor het geheel. "Ondernemen vraagt om creativiteit. Vaste systemen zijn soms killing voor die creativiteit." Stel je voor dat een klant een prijzig product wil kopen. De klant zegt; “Ik wil wel een beetje korting.” En de verkoper zegt:”Als we dit onderdeel, dat u zo mooi vindt, cadeau doen, bent u dan blij? Hij weet, dat dit onderdeel nog ergens ligt. Een mooie deal omdat je alleen de inkoopprijs van het product weg. Je komt bij het magazijn en die sputteren tegen. Want dit kost hun omzet. Onder aan de streep van de deal ben je de inkoopprijs van een onderdeel dat nog ligt te verstoffen kwijt i.p.v. groter geldbedrag aan korting. De klant was blij met dit mooie kleine gebaar. Dat is creatief ondernemen. Je hebt een tevreden klant en een deal. Omdat we allemaal zo op de punt, komma zitten, zien we dat niet meer. We gaan in een bedrijf met elkaar concurreren uit angst om de targets van de afdeling niet te halen. We raken creativiteit kwijt, de verbinding en uiteindelijk denk ik dat het ons minder oplevert. De werknemers lopen de paden die hun opgedragen worden, maar zijn bang om hun wellicht briljante ideeën uit te voeren. We zijn allemaal afhankelijk geworden van digitale - en bedrijfssystemen i.p.v. creatieve mogelijkheden. Die zitten ons geregeld in de weg. Het is maar een bedacht voorbeeld om een beeld te scheppen. Het kan natuurlijk van alles zijn.
door Judith Arendsen 27 nov., 2023
Ons eigen gevoel weer (h)erkennen, is de weg naar harmonie tussen man en vrouw. De onderdrukking van de vrouwelijke energie dient zich in ons allen aan. Het wil gezien worden. Het wil niet meer onbegrensd het mannelijke, in deze hoofd gedreven wereld, dienen. Een vrouw heeft een gevoelslichaam. Een lang onderschatte en weggestopte kracht. De mannelijke energie in haar kan haar hierin dragen, steunen en beschermen. We leven in een wereld waar de mannelijke energie aan het roer staat. De vrouwelijke en mannelijke energie zit in ieder mens , zowel man als vrouw. We voelen (vrouwelijke energie) niet meer wat zich in ons afspeelt. Er is een disbalans en disharmonie in ons. Het gevoel wordt weggewuifd. Het voelen geeft ons echter inzicht en ruimte voor nieuwe heldere keuzes. Het is ook de vrouwelijke energie in een mens, die de intuïtie hoort, die aan acties vooraf gaat. Je hoofd heeft snel een antwoord en dus gaan we het vanuit ons hoofd aanvliegen. Daar ligt niet de oplossing. Niets is doorvoeld. Het wakkert alleen dualiteit en afgescheidenheid aan. Ons hoofd denkt in kaders en labels. Het zet ons in hokjes. Ik tegen jou en wij tegen hen. Hiermee zullen we nooit de harmonie ervaren, die we diep van binnen wensen. Kaders en labels houden ons weg van onze ware potentie en oneindigheid. Het is de mannelijke energie in ONS, die grenzen zet. We zetten grenzen als iemand ons niet waardig of respectvol behandelt. We zetten grenzen als iemand ons leeg slurpt en we, op welk vlak dan ook, leeglopen. De vrouwelijke energie wil gewoon zijn en voelen en haar mannelijke energie geeft haar die ruimte en begrenzing, die nodig is. Je bent je eigen ridder. Je pakt je ruimte en/of neemt afstand om te doorvoelen. Je gaat voor jezelf staan en komt voor jezelf op ongeacht wat de ander vindt. Ik, persoonlijk ga na elk incident, ervaring terug naar mijn lichaam en voel. En dat kan ook klote zijn. Dat wat je jaren én jaren én jaren hebt weggestopt en genegeerd hebt, wil gevoeld en gezien worden. Ik laat alles wat ik voel er zijn. Het mag door mijn lichaam razen. En dan ebt het weg. Er ontstaat ruimte. Er ontstaat ineens inzicht. En dan kun je helder beslissen. Tot die tijd houd je afstand, keer je in en doorvoel je. Je neemt rust. Het wegkijken van jezelf, doen of je neus bloedt, eist z'n tol en put volledig uit. Je rent blind door het leven. De vrouwelijke energie hebben we eeuwen én eeuwen én eeuwen in onszelf onderdrukt door onszelf niet de ruimte te geven om te voelen. Als wij dat allemaal, zowel man als vrouw, weer serieus gaan nemen, pakken we vanzelf de onderdrukking van de vrouw in de buitenwereld aan . Zo binnen, zo buiten. Dat is een universele wet. Lees goed! De onderdrukking pak je niet in de buitenwereld aan. Je staat zelf voor de vrouwelijke energie in jezelf! Je ziet de waarde er weer van in en je kiest weer voor jezelf. Ergens is ons verteld, dat we niet mogen voelen, dat we door moeten gaan en vooral niet zeuren. En dit gaat ergens aan ons vreten. Niet voor niets hebben zoveel mensen nu een burn-out, depressie . De energie van de aarde is in 2012 veranderd van denken naar voelen. De energie van de aarde stijgt en stijgt. De zonnevlammen met enorm hoge lichtfrequentie en coderingen (geometrie) dalen dagelijks op ons neer. De donkere, weggestopte stukken in ons worden belicht. Die zijn niet meer weg te denken of onder het tapijt te schuiven. Er ontstaan dan veel ongemakken in ons. We mogen deze donkere stukken gewoon omarmen en er laten zijn. Als je namelijk stukken van jezelf afkeurt, zal er vanuit jouw omgeving afkeuring naar jou toekomen. Mensen zullen jou dit gaan spiegelen. Mij maakt het allemaal niets meer uit. Al zit ik in een restaurant. Als de emoties zich aandienen, laat ik het stromen. Het wil uit mij. Het wil bevrijd worden. Ik sta achter mijzelf. Achter wat ik voel!! Onze kwetsbaarheid is onze kracht. Mensen zien de echte Judith dan. Het kan ongemakkelijk worden voor mensen om mij heen. Zij zijn niet gewend om met gevoelens om te gaan. Het geldt ook voor mannen. Zij bestaan ook uit vrouwelijke energie. Nu staat de logical mind aan het roer. De mind kan maar een percentage zien wat er speelt. 95% speelt onbewust. Dus we beslissen met z'n allen massaal op die 5% bewustzijn.
door Judith Arendsen 24 okt., 2022
Bindingsangst op onbewust niveau door verdriet om verlies. Een sessie en een Masterclass, is altijd een openbaring. In deze sessie, die ik nu wil en mag delen, ga ik dieper in op bindingsangst om verlatingsangst. De inzichten en healing komen vanuit de bron. Samen met mijn lichtteam gaan we in een sessie dieper in jouw onderbewustzijn. Vorige levens en overgedragen pijn van je voorouders worden geheeld. Zo ook bij deze lieve, prachtige vrouw. Ze is al lang alleen. Ze is krachtig, mooi en zacht. Ze redt zich goed, maar er is toch een enorm diep verlangen naar verbinding. Zoals het bij mij gaat, gaan we op kwantum niveau, in heiligheid, kijken en helen. Onze energie stijgt. Het voelt alsof je in de lift omhoog zit. Je gaat hoger en hoger. Het wordt warm in ons en de energie gaat steeds vrediger en sereen voelen. Ik hoor, dat ze mag voelen waar het ontstaan is. Ze hoort het jaar 900. Ze ziet zichzelf bij het water. Haar man is met de boot vertrokken en is nooit terug gekomen. Ze voelt nu in haar lichaam de onrust, die laat voelen, dat het trauma toch opgeslagen ligt. Ze ademt onder mijn begeleiding door de onrust heen. Ze laat het wegstromen. En dan ontstaat weer rust. We gaan ons verplaatsen in haar toenmalige man en zien hem ook staan. Ook hij is verdrietig en mist zijn vrouw. Dat doet mijn cliënt verzachten. Want er zat enorm veel boosheid onder haar verdriet. Ze voelde zich in de steek gelaten. Door vreselijke omstandigheden zijn ze gescheiden van elkaar en beiden lijden. Dit verdriet, dat we ergens herinneren, zorgt ervoor dat we onszelf saboteren en niet meer écht verbinden. Want dát willen we nooit meer meemaken. Op kwantum niveau kunnen we dit helen. In het beeld vloeien ze weer samen in een omarming.
Share by: