" Leef het leven waar je blij van wordt met de mensen, die je blij maken"

Mijn moeder overleed, haar lichaam was leeg, maar zij was niet weg..

Vanaf 2012  ging alles anders. En ik ben niet de enige. Dat is de tijd dat het Aquarius tijdperk  begon. Waar eerst denken de oplossing was, is Aquarius van voelen.

In 2013  stierf mijn moeder, na een ziekbed van 11 jaar. Ze lag opgebaard in ons ouderhuis. De laatste drie nachten lag ik beneden op de bank naast haar bed. Ergens is daar iets ontstaan, gebeurd. Wij hebben uitgewisseld zonder het te weten. Voorbereid op de nieuwe 'samenwerking'.

Vijf dagen na haar overlijden, kwam ik de woonkamer binnen, waar ze opgebaard lag, en ik voelde: ze is weg! Dit is alleen nog maar een lichaam, los van haar. Sinds die tijd voel ik haar om mij heen. Het lichaam is begraven, haar ziel is des te meer aanwezig. Zij is nu een van mijn belangrijkste gidsen.

De weg van een "tweelingziel". De weg naar Nieuwetijdsrelaties, unity conciousness.

In 2014  ontmoette ik een "tweelingziel". Ik geef het even deze naam, maar ik houd niet van een label, stempel. Ons menselijke hoofd wil alles begrijpen, maar veel gaat aan ons hoofd voorbij.

Het was blijkbaar nodig. Deze reis was intens, een soulshock. Een spirituele aardbeving. Je leert iemand kennen, maar je voelt elkaar op zielsniveau. Het gaat aan al het aardse voorbij. Het is de overtreffende trap van liefde. Noem het onvoorwaardelijke liefde. Je durft ineens in je lichaam te zakken en jezelf te zijn. Iets wat nooit veilig voelde.

Dan komt de separatie. De zielen hebben afgesproken, dat dit nodig is om de weg naar jezelf in te gaan. Je wordt geconfronteerd met je eigen gehechtheden en emotionele onvolwassenheid. Denk aan: afwijzing, geen erkenning, niet goed genoeg voelen, hard werken voor liefde, najagen en wegrennen, bewijsdrang, strijden, afleiding, verlating van jezelf, verraad, liefdeloosheid naar jezelf, schuldgevoel, gemis, angst.

Van separatie naar innerlijke balans.

Awakening is a bumpy road. Niet fluffy en niet hallelujah.

Je hebt zoveel overlevingsmechanismes opgebouwd. Zoveel veilige lagen, die je uiteindelijk klein houden en onderdanig of juist boos en onbevredigbaar. Allemaal gedragingen om een diepe leegte, het gemis van jezelf te vullen.

Conditioneringen en mechanismes van vele generaties terug komen aan het licht om gezien, omarmd, doorvoeld en los gelaten te worden. Toxische overtuigingen, gedragingen zullen zichtbaar worden en moeten aangekeken worden. Je eigen cocoon is dan soms noodzakelijk. Om dit alles te verteren en te keren. Ik begreep de ander altijd zo goed. Ik snapte door mijn hoogsensitiviteit waar het gedrag vandaan komt. Maar ik heb moeten leren, dat mijn welzijn even belangrijk is. Dat opoffering ongezond is. Uit een lege kop kun je niet schenken.

Zo kom je steeds dichter bij jezelf. Waar je eerst blokkeerde van angst, ga je weer stromen.

Understanding wordt Innerstanding

De maatschappij zit in een turbulente fase. Iedereen wordt opgeschud. Alles komt aan het licht.

Waar we onszelf zo missen, zoeken we het steeds buiten onszelf. In mensen, materie, bevestiging, presteren, erkenning, oordeel, bewijsdrang. Dat vult je leegte kortstondig. Maar dit kan zo vertrekken. Dat heeft de separatie mij geleerd.

Ik leerde mezelf vullen. Niet door materie, erkenning, pleasen, maar door alles van mezelf te omarmen: de leegte, de eenzaamheid, het verdriet, mijn gekwetste deel, de angst, de boosheid, de onmacht, niet gehoord en gezien voelen. Waar ik mezelf had gepijnigd of in de steek gelaten. Maar ook de liefde die ik ben. Het wilde zó gezien worden en verwelkomd.

Waar ik vooruit wilde, zei het universum: rust!
Bezinning is nodig. Wie ben jij? Wat wil jij?

En elke keer als ik forceerde om nuttig te zijn. Viel alles weer weg en liep ik leeg. De weg van understanding van de ander naar inner standing van mezelf.

Ik leer elke dag opnieuw dat ik mijn visie, wijsheid en ingevingen kan vertrouwen.

Als een laserstraal kijk ik door dingen heen nu. Ik doorkruis systemen. Ik beweeg er doorheen.  Ik kon het altijd al, maar het is sterker geworden. Mede omdat ik nu sterker sta. Waar eerder mensen mij in verwarring brachten, ben ik nu vastberaden.

Mensen leven met maskers op. Zoveel mag nog niet gezien of gevoeld worden, is onveilig. Maar het is schijnveiligheid. Zoveel mensen durven niet hun dromen te volgen, maar waar houden we onszelf tegen?

Ik geloof dat we naar een tijd van pure, zuivere verbinding gaan. Verbinding met onszelf en daardoor met de ander. We weten precies wat we moeten doen en wanneer.  We weten precies wat we moeten zeggen en wanneer. Alles is verbonden. Als je dat gaat voelen, kun je magie bewerkstelligen. En daar ontstaat co-creatie vanuit de bron.

"Leef het leven waar je blij van wordt met mensen die je blij maken." Je kiest ervoor geen deurmat, boksbal, schietschijf of slaaf te zijn. Je kiest ervoor je eigen schaduwkanten aan te kijken en je eigen waarden te omarmen en neer te zetten op deze aarde.

Nooit gedacht.....

Ik had nooit gedacht, dat liefde zo overweldigend mooi kan zijn. Ik had nooit gedacht, dat separatie zo vernietigend (Shakti) kon zijn. Je leven stort in elkaar. Alles wat je niet dient, valt weg.

Ik had nooit kunnen bedenken, dat dit mijn leven zo zou veranderen.

Ik heb nooit kunnen bevroeden, dat dit mijn talenten  en gaves zou doen bovendrijven. Denk aan lichttaal, remedies, channeling, dierencommunicatie, het licht verankeren en intuïtieve kunst.

Ik had nooit gedacht, dat deze gaves zo niet van deze 3D wereld zouden zijn en zo naakt en bloot voelen.

Ik had nooit kunnen bedenken, dat het zoveel moed kost je eigen talenten te leven.

Ik had nooit gedacht dat het zo bevrijdend kan zijn als je dat doet.

Ik vind steeds meer de balans tussen mijn innerlijke vrouw en innerlijke man. Tussen weten en doen, tussen geven en ontvangen. Waar het mannelijke het vrouwelijke omarmt en andersom ontstaat Sacred Union. Je hart stroomt dan over. Iets wat binnen handbereik ligt als je de moed hebt.

Voel jij een roep, een calling. Weet je niet waar te beginnen? Neem dan contact met mij op. Want wat je Bent, trek je aan.

Dus het begint altijd bij jezelf.