Ga niet voor redden, maar voor steunen..

Judith Arendsen • 30 augustus 2020

We groeien door het opdoen van ervaringen en door groeistuipen.

Ga niet voor redden, maar voor steunen…

Als je denkt dat de ander niet zonder jouw hulp kan en je altijd alles voor de ander wil fixen, ben je een redder. Je helpt echter de ander niet, je ontkracht de ander in haar/zijn groei. We groeien door het opdoen van ervaringen en door groeistuipen.


Je helpt jezelf ook niet. In plaats van je te richten op je eigen ontwikkeling en ervaringen gaat je aandacht naar de ander uit. Jij bereikt hierdoor ook niet je hoogste potentieel.


Soms houden we strijdvaardig vast aan een eindeloze missie de ander te willen veranderen. Je kunt de ander niet veranderen. Veranderen komt van binnenuit. De ander moet het zelf willen en vanuit diepe eigen overtuiging doen.


We zitten vast in rollen. Rollen als nodig hebben, nodig zijn. Het geeft ons een bestaansrecht buiten onszelf. Het is ongezond voor de ander en jezelf. Dat wil niet zeggen dat je er niet voor de ander mag zijn. Dat wil zeggen dat je niet alles voor de ander oplost. Je geeft de ander ruimte om te ontwikkelen, eigen antwoorden te vinden en te groeien. Je huilt, lacht en leeft samen. Je bent veilige grond waar de ander zichzelf mag zijn. Waar de ander fouten mag maken omdat dat ervaringen zijn die verrijken.


De ander behoeden voor fouten is een ervaring ontnemen. De ander steunen is heel wat ander anders dan redden. Ga voor steunen. Ben de wind onder de vleugels. Laat de ander zelf leven met alles wat het leven te geven heeft. Het mooie en het minder mooie.


"Alles brengt ons verder, verrijkt ons leven, heeft zin. Zingeving vinden we zo."


Wees diegene waar de ander zich thuisvoelt. Waar de ander mag zijn wie hij/zij in essentie is. Geen angst voor afkeuring omdat iets niet gegaan is zoals gehoopt. Pak elkaar vast en weet dat dit de weg is naar iets moois. Waar liefde woont, groeien de mooiste dingen. Het leven is een speeltuin als we leren spelen.


Liefs,

Judith


Ontwaken is diepgaand
door Judith Arendsen 1 augustus 2025
Ontwaken is niet fluffy, hallelujah, maar een bumpy road. Ontwaken een modewoord? Je hoort het overal. En zelf ga ik ook door processen. Het is als diepzee duiken, steeds dieper. Afgelopen decennium heb ik wel geleerd wat zo'n proces inhoudt. Je wordt getriggerd of diep geraakt, tot verwoesting toe. Zo pijnlijk soms. In het verleden schoot ik uit mijn lichaam, bewoonde ik mijn lichaam niet om niet te hoeven voelen. Ik praatte het goed. Nu ga ik echt zitten en laat mijn lichaam spreken. Ik voel wat zich wil aandienen en sta het toe. Er ontstaan dan in de loop van de tijd inzichten. De sleutel die je aangeleverd krijgt, vraagt om verandering. Maar verandering bij jou! Er is een oud toxisch, niet helpend patroon in jou aan de oppervlakte gekomen en deze mag jij nu omzetten. Hoe? Door andere keuzes te maken. Is dat makkelijk? Nee! Je hele systeem (zenuwstelstel) , lichaam schreeuwt dat het niet veilig is om andere keuzes te maken. Je deed het immers altijd zo omdat je je veilig waande en beschermd. Maar het was schijnveiligheid. Je zat in een overlevingspatroon. Dit proces werkt diep door. Er gebeurt veel op aarde en het klopt, vanuit mijn perceptie, dat veel mensen en bedrijven nu vast komen te zitten. Het leven wordt overhoop gegooid. Oude patronen hebben hun beste dagen gehad. "Als de aarde, je leven zich roert, moet het roer om." Het mooie van dit alles? Als je het proces aangaat met liefde voor jezelf. En daar heb je begeleiding bij nodig, kun je je leven mooier, vrediger en puur jij maken. We zitten met z’n allen, inclusief de aarde, in een transformatie, overspanning. Het stormt, er zijn overstromingen en er zijn uitbarstingen. Zo voelt een transformatie. De aarde spiegelt ons wat in ons nog gezien mag worden. Zo binnen, zo buiten. Maar wat als het ons naar iets mooiers leidt? Naar een leven waar we weer bewust worden van onszelf. Dat we onze angsten, die we bewust leven en die ons aansturen, gaan herkennen en loslaten? En je laat los door het eerst vast te houden. Wat als daaronder weer ons eigen verlangen, vuur tevoorschijn komt. Onze autonomie en zuivere kracht ons voort stuwt. Zijn we dan niet met z’n allen bevrijd? Het is niet alleen yoga, meditatie en altijd maar lief zijn. De ware spiritualiteit (het woord spirit zit erin) is doorbreken en actie nemen, ook als je bang bent. Je niet laten overrulen door de mening van de ander. Je waarheid spreken. Zelfliefde is geen bubbelbad, maar grenzen aangeven bij mensen en situaties die jou niet respectvol behandelen of pijn doen zonder excuus of zelfbewustzijn. Waar jouw gevoel niet mag landen maar een discussie wordt.
Jij bent de spelt in de hooiberg. Verdwaal niet in het hooi van de ander.
door Judith Arendsen 6 juni 2025
Wij zoeken naar onszelf in de omgeving om ons heen. Elk advies verwelkomen we om maar aan onszelf te blijven werken. Als je de ander meer macht geeft dan jezelf, zul je het pad van de ander lopen. En dat is nooit zielsvervullend.
door Judith Arendsen 15 februari 2024
Bedrijven beseffen niet dat de druk vanuit de bovenlaag verlamt i.p.v. stimuleert. Angstcultuur is als een ontzettend bang hert dat in de koplampen van de auto kijkt. Kun je het je voorstellen. Een hert dat op de weg staat en ineens in de koplampen van een naderende auto kijkt. Dit hert verlamt. Het weet niet meer of het rechtsaf, linksaf, achteruit of vooruit wil. Het doet niets meer. In veel bedrijven heerst er zonder dat men het beseft een angstcultuur. Er is zoveel druk vanuit de bovenlaag in de organisatie. Dit sluimert erin. En dit is vaak de weg naar burn-out en depressie. Of mensen nemen ontslag en je bent ervaring ineens kwijt. Een grote kostenpost voor het bedrijfsleven. Mensen worden onder druk gezet met targets, prestaties en aanwezigheid; Mensen worden op het matje geroepen om te vertellen wat ze al gepresteerd hebben; Afdelingen gaan voor hun eigen belang en niet meer voor het geheel. "Ondernemen vraagt om creativiteit. Vaste systemen zijn soms killing voor die creativiteit." Stel je voor dat een klant een prijzig product wil kopen. De klant zegt; “Ik wil wel een beetje korting.” En de verkoper zegt:”Als we dit onderdeel, dat u zo mooi vindt, cadeau doen, bent u dan blij? Hij weet, dat dit onderdeel nog ergens ligt. Een mooie deal omdat je alleen de inkoopprijs van het product weg. Je komt bij het magazijn en die sputteren tegen. Want dit kost hun omzet. Onder aan de streep van de deal ben je de inkoopprijs van een onderdeel dat nog ligt te verstoffen kwijt i.p.v. groter geldbedrag aan korting. De klant was blij met dit mooie kleine gebaar. Dat is creatief ondernemen. Je hebt een tevreden klant en een deal. Omdat we allemaal zo op de punt, komma zitten, zien we dat niet meer. We gaan in een bedrijf met elkaar concurreren uit angst om de targets van de afdeling niet te halen. We raken creativiteit kwijt, de verbinding en uiteindelijk denk ik dat het ons minder oplevert. De werknemers lopen de paden die hun opgedragen worden, maar zijn bang om hun wellicht briljante ideeën uit te voeren. We zijn allemaal afhankelijk geworden van digitale - en bedrijfssystemen i.p.v. creatieve mogelijkheden. Die zitten ons geregeld in de weg. Het is maar een bedacht voorbeeld om een beeld te scheppen. Het kan natuurlijk van alles zijn.