De verandering die je zoekt, begint altijd bij jezelf.

25 oktober 2021

Dat wat verandert, zijn je inzichten en je eigen keuzes.


Verandering hoe bewerkstellig je dat?
Voor mij betekent het in ieder geval dat je jezelf niet meer aanpast voor een ander.

Dat we IN onszelf kijken naar wat ons ervan weerhoudt ons mooiste leven te leiden.

Dus niet verder van jezelf weg, maar juist dichter naar jezelf toe.


Je wordt geboren als een baby, puur en onbevangen. In de loop der jaren ga je ervaren, dat je je moet aanpassen, wil je lief gevonden worden. Of je moet presenteren om indruk te maken en/of überhaupt aandacht te krijgen. Of je gaat jezelf wegcijferen om maar niet tot last te zijn. Een andere optie is dat je maar blijft zorgen voor anderen of leiding (verantwoordelijkheid) neemt om nodig te blijven. 


Of neem school, daar wordt je verteld hoe zaken in elkaar steken. Je eigen weten wordt totaal niet meegenomen. Je leert dingen, die wellicht niet eens passend zijn voor jou. Waar je je hele leven niets mee gaat doen.


Zo raak je steeds verder van jezelf verwijderd. Het venijnige ervan is, dat dit wel je comfortzone wordt.

Dit is bekend. Je weet niet anders meer. Je handelt ernaar op de automatische pilot zonder na te denken of je dit (nu nog) wel echt wilt. Je neemt een rol of meerdere rollen aan.


Heel langzaam slijt het erin. Je weet niet eens dat je draait op valse programmering. Dat dit je drijfveer is. Ergens in je jeugd is het ontstaan. Het is hard werken en het is uitputtend. Je bent steeds bezig met de ander. Dus naar buiten gericht.


Maar wat wil jij van binnen? Ik heb het er vaak met vriendinnen over hoe zalig het is, dat je volledig jezelf kunt zijn bij elkaar. Dat je aandacht hebt voor elkaar. Dat je emoties mag hebben en deze durft uit te spreken. En als iets je raakt, dat het er mag zijn. We houden niet meer onze mond. We worden niet veroordeeld. We weten van elkaar dat dit ons nieuwe inzichten geeft over onszelf. Dat iets in ons zichtbaar wil worden om te worden geheeld. Als dit alles mag en wordt omarmd, heb je een veilige haven.


Als de ander je volledig accepteert, is niets vreemd en krijgt alles de ruimte. Je krijgt dan letterlijk lucht!


Iets voor de ander doen, weg van jezelf, is niet de weg.




Het zaadje bloeit daar waar het terecht komt.

Zaai bewust.



Als je duidelijk hebt waar je bij jezelf vandaan gaat, kun je andere keuzes maken.


Maak eens een lijstje met kernwaarde die jou blij maken? Hoe zou je het graag willen m.b.t. je werk, je relaties? Enkele voorbeelden kunnen zijn:


  • een luisterend oor
  • eigen inspiraties oppakken
  • gelijkwaardigheid
  • saamhorigheid
  • respect voor elkaar
  • jezelf kunnen zijn
  • vertrouwen
  • openheid
  • veilig voelen
  • vrije (eigen) tijd
  • wederkerigheid
  • gedragenheid
  • ruimte voor uitspreken
  • avontuurlijk
  • waardering
  • aanmoediging en steun
  • omarming
  • juiste beloning
  • belonging 


Maak zo je eigen lijstje. Bij elke keuze, die je vanaf nu maakt, vink je af of deze keuze jouw eigen wensen honoreert.


Het is een leerproces. Het afleren van ingeslepen gewoontes vergt moed. Vaak kom je oog in oog met weerstand, schuldgevoel en/of angst. De angst voor o.a.  afkeuring, afwijzing, afstraffing, uitstoting, verlating, falen. Doe dit dus stap voor stap en wees lief voor jezelf in dit proces.


Jouw energie gaat daarheen waar je het naartoe stuurt. Dus als je trouw blijft aan jezelf en stap voor stap voor jezelf kiest, komen de dingen op je pad die je wenst. Voeg de daad bij het woord.


Heb de moed het beste voor jezelf te willen. Een stralende persoon verlicht de wereld. Zo draag je bij aan het geheel.



Liefs,

Judith


door Judith Arendsen 8 oktober 2025
Voor diegene, die het willen zien en horen en openstaan voor coherentie. Het lijkt het sprookje. Ik heb sinds jaar een oud huis uit 1928 aan het bos. De gloeilampen moesten vervangen worden voor ledlampen. Dus had ik afspraak gemaakt met elektricien. De dimmers moesten aangepast worden. Want met oude dimmers heb je niet echt goed licht of lampen gaan stuk. De bel gaat en ik open de deur. Tot mijn verbazing zie ik een elektricien, een pad en een rode kat naast elkaar in de deuropening op de drempel staan. De pad springt naar binnen. Ik geef een gil 😂. De elektricien probeert de pad te pakken. Deze glipt weg. Ik pak stoffer en blik en ook daar springt de pad vanaf.  Na enige consternatie is de pad buiten en de kat was ook vertrokken. De elektricien gaat aan het werk.
door Judith Arendsen 16 september 2025
Als je terug gaat naar waar het "fout" is gegaan, kun je het tij keren.. Dartelen en nieuwsgierig zijn, is een verloren kindsdeel maar zo broodnodig in je creatieproces. Als klein meisje had ze al zó veel liefde te geven. Het ergste van heel veel liefde voelen en willen delen, is dat het niet ontvangen of gezien kan worden door de ander. Iedereen was druk en haar liefde ging aan hen voorbij . Haar emoties en gevoelens werden niet gezien of erkend. Dat verward. Zeker als kind. En ergens in haar jeugd is ze haar spontaniteit kwijt geraakt . Dat was het inzicht, dat we samen kregen bij de begeleiding van deze client. Ik begeleid mensen door hen mee te nemen naar hun innerlijke wereld en hun gevoel. Ik breng hen op veilige plekken door energetisch een veilig, liefdevol veld neer te zetten. Ik neem hen bij de hand en leid. In mijn innerlijke oog zag ik naast de client een meisje van 1,5 zitten. Dat was de client in haar kindertijd. We kunnen namelijk terug in de tijd beelden waarnemen. En dat geeft zoveel inzichten. In dit geval komen we terug bij het kleine meisje dat iets van haar zelf kwijtraakte . En dit deel dat ze nu zo mist, is nodig voor een luchtig leven.
door Judith Arendsen 9 september 2025
Van een en een kun je DRIE maken. Twee mensen die zelfbewust zijn, zullen elkaar willen upliften. Dat geeft een heel ander gevoel dan altijd alles voor de ander moeten oplossen, dragen of doen. In het ergste geval geef je de ander de schuld van alles. De bewuste persoon pakt eigen verantwoordelijkheid. Uit mijn ervaring in sessies, kun je in verbinding blijven als je van jezelf weet, dat een oude wond (oude ervaring, onbewuste herinnering) opspeelt en dat het bij elkaar veilig is om deze met elkaar aan te kijken. Veilig voelen is wel een must. Niemand stelt zich open als het onveilig voelt. Tijdens een sessie waar twee bewuste mensen weten dat ze soms uit verbinding gaan en dit willen ombuigen, dienen zich mooie inzichten aan. De vrouw schermt zich af als het spannend wordt. Ze is vroeger als klein meisje vaak overspoeld door spanning in haar omgeving en haar emoties, gevoelens, mening mochten er niet zijn . Vaak werd ze niet eens opgemerkt. Dat voelt als afwijzing, afkeuring. In een spannende situatie gaat ze als het ware weer op haar slaapkamer zitten om het allemaal zelf te verwerken. Ze vertrekt uit de verbinding om zich veilig te voelen. Wat ze nodig heeft, is een aanwezigheid en een schouder om zich te kunnen overgeven aan wat is, wat ze voelt opkomen. "Ze wil de wereld in als haarzelf met alles wat zich aandient. Ze wil zo geaccepteerd worden. Wat vroeger niet mocht zijn, verwelkomen we nu wel." Als de vrouw en de man in kwestie in hun leven onenigheid ervaren, gaan ze uit verbinding. Hoe komen ze weer bij elkaar? Ik laat het hen aan de lijve ondervinden. Op mijn verzoek geeft ze hem aan dat ze zich onmachtig voelt in de spanning en dat ze dan eigenlijk weg wil rennen. Hij weet nu wat zich voordoet. Daarna geeft ze op mijn verzoek aan, dat ze graag een omarming wil. In de omarming komen bij haar emoties, onrust, ongemakkelijkheid, lacherigheid, weerstand. Dat alles wat zich in haar aandient mag er voor het eerst zijn en kan nu wegstromen. Dan kan hij ineens ook ontspannen en haar geven wat ze nodig heeft. In hem zit ook nog een verlegen jongetje dat alles zo goed mogelijk wil doen. Hij heeft dus niets fout gedaan, weet hij nu. Ook hij wist zich gewoon even geen raad hoe om te gaan met het spanningsveld. Zijn hoofd kan dit niet oplossen, weet hij. Daar gaat het juist steeds mis. Hij mag naar het hart. En hij wil dat wat hij zo lief heeft koesteren. De angst om iets kapot te maken overheeste bij hem. Dat verlamt. Dan merken beide dat deze omarming toch spannend en onwennig is. Ze voelen van alles. En daar blijven ze bij zonder afleiding, zonder invulling van wat het is. Het mag er voor het eerst in hun leven gewoon allemaal zijn. En ze doen het nu samen, niet alleen.