Casus - Wat als je de lat eens hoog legt voor jezelf?

Judith Arendsen • 14 mei 2021

“Ik leg de lat altijd hoger dan hoog”, hoor ik haar zuchtend zeggen.

Er zit een prachtig mens tegenover mij. Zij is uitgeput, levensmoe. Ze is bang voor het zwarte gat, dat ze maar al te goed kent uit vroegere tijden. De tijd dat ze echt geen uitweg meer zag. Daar wil ze niet naar terug.


Van jongs af aan hoort ze van haar vader wat ze niet goed doet. Bij elk initiatief wordt haar gezegd, dat ze het beter anders kan doen. Dat ze het niet kan. Dit heeft zich ontwikkeld tot een onbegrensde prestatiedrang. In haar woorden: “ik leg de lat hoger dan hoog”!


Als snel komen woorden en beelden bij mij binnen:

  • Ze loopt alle, maar dan ook echt alle gaten, dicht
  • Ze zegt nóóit nee
  • Ze draagt alle verantwoordelijkheid van anderen op haar schouders
  • Ze loopt continu achter de feiten aan
  • Ze heeft onvoldoende capaciteit beschikbaar voor alle werkzaamheden
  • Ze moet leren delegeren



Stappenplan en actiepunten


Dit bouwt zich in haar op tot enorme machteloosheid, frustratie, hoogspanning. Geen toegankelijke collega dus. Eerder iemand met een kort lontje. Alles voelt zwaar, lastig en veel werk. Ze herkent alle punten. “Maar hoe doorbreek ik dit?”, vraagt ze vermoeid. We nemen bovenstaande inzichten stap voor stap door en hoe deze zich op haar werk openbaren. Zo krijgen we helder waar ze vastloopt.


Samen bespreken we hoe zij het zelf graag ingericht wil hebben op haar werk. We maken nu gebruik van haar kennis en talent. We leggen de lat eens hoog voor haarzelf en maken samen een stappenplan en actiepunten. Want nu helder is wat speelt, kunnen we andere keuzes maken voor een andere uitkomst.

Iedereen is gebaat bij een vitale, blije collega die de verantwoordelijkheid daar neerlegt waar deze hoort.


Met zingeving werken, geeft het hoogste rendement


Een collega, die doet waar hij of zij het beste in is. Met zingeving werken geeft het hoogste rendement. Niet meer op je bord maar minder met een hoger rendement. De verantwoordelijkheid daar neerleggen waar deze hoort dus.


Soms zien we zelf niet meer waar we vastlopen en hebben we geen zicht op hoe we het kunnen veranderen. Het gedrag is erin geslopen. We hebben dan iemand nodig die ons even zicht geeft en een stappenplan. Een blikopener zeg maar.


Communicatie en openheid is vaak het sleutelwoord



Ze heeft diezelfde week nog het stappenplan opgepakt, aangegeven bij haar leidinggevende waar ze vastloopt, hoe ze het zelf zou inrichten en wat ze hiervoor nodig heeft. Communicatie en openheid is vaak het sleutelwoord. Als we niets aangeven, kan de ander niets veranderen. En wat blijkt, de leidinggevende krijgt ook inzichten aangereikt waar hij of zij wat mee kan doen. It takes teamwork to make a dream work! 


Het mooiste compliment aan het einde van een sessie is, dat ik zie dat er een enorme rust ontstaat in de persoon tegenover mij. Rust die ze dacht niet meer te kennen. En juist vanuit rust en helderheid kunnen we stappen zetten. Hoe mooi!



Liefs,

Judith

Verbindingen boven relaties is de nieuwe wereld.

door Judith Arendsen • 13 november 2025
Relaties zijn onderhandelingen. Verbindingen zijn intiem en kwetsbaar. Bij een relatie liggen verwachtingen. Er is sprake van onderhandelingen. Ik heb jou wat gegeven. Nu wil ik wat terug. Bij verbindingen geef je diepste zelf, je gevoel bloot. Dat is niet voor een ander om op te schieten. Dat is je ware zelf zichtbaar maken en dat heeft bedding nodig, geen discussie, geen afkeur, geen beleren of weerwoord. Het wil enkel gezien, gevoeld worden. De nieuwe wereld vraagt om verbindingen. We geven uit liefde zonder verwachting. We ontvangen met open armen. Als je ware zelf al voorzichtig naar buiten komt, heb je geen klap voor de kop nodig. Dus wees gewoon eens aanwezig voor de ander en laat het gewoon zijn om gezien te worden.

Magie omringt ons en geeft richting.

door Judith Arendsen • 8 oktober 2025
Voor diegene, die het willen zien en horen en openstaan voor coherentie. Het lijkt het sprookje. Ik heb sinds jaar een oud huis uit 1928 aan het bos. De gloeilampen moesten vervangen worden voor ledlampen. Dus had ik afspraak gemaakt met elektricien. De dimmers moesten aangepast worden. Want met oude dimmers heb je niet echt goed licht of lampen gaan stuk. De bel gaat en ik open de deur. Tot mijn verbazing zie ik een elektricien, een pad en een rode kat naast elkaar in de deuropening op de drempel staan. De pad springt naar binnen. Ik geef een gil 😂. De elektricien probeert de pad te pakken. Deze glipt weg. Ik pak stoffer en blik en ook daar springt de pad vanaf.  Na enige consternatie is de pad buiten en de kat was ook vertrokken. De elektricien gaat aan het werk.

Creëren door Dartetele....

door Judith Arendsen • 16 september 2025
Als je terug gaat naar waar het "fout" is gegaan, kun je het tij keren.. Dartelen en nieuwsgierig zijn, is een verloren kindsdeel maar zo broodnodig in je creatieproces. Als klein meisje had ze al zó veel liefde te geven. Het ergste van heel veel liefde voelen en willen delen, is dat het niet ontvangen of gezien kan worden door de ander. Iedereen was druk en haar liefde ging aan hen voorbij . Haar emoties en gevoelens werden niet gezien of erkend. Dat verward. Zeker als kind. En ergens in haar jeugd is ze haar spontaniteit kwijt geraakt . Dat was het inzicht, dat we samen kregen bij de begeleiding van deze client. Ik begeleid mensen door hen mee te nemen naar hun innerlijke wereld en hun gevoel. Ik breng hen op veilige plekken door energetisch een veilig, liefdevol veld neer te zetten. Ik neem hen bij de hand en leid. In mijn innerlijke oog zag ik naast de client een meisje van 1,5 zitten. Dat was de client in haar kindertijd. We kunnen namelijk terug in de tijd beelden waarnemen. En dat geeft zoveel inzichten. In dit geval komen we terug bij het kleine meisje dat iets van haar zelf kwijtraakte . En dit deel dat ze nu zo mist, is nodig voor een luchtig leven.