Als kind heb je vaak gehoord hoe het heurt. Dat is in je systeem geslopen. Leer het te herkennen om nu anders te beslissen.

Vaak ervaar ik in sessies en in de Masterclass, dat mensen in dagelijkse leven niet durven uitspreken naar de ander wat ze ervaren. Dit alles om gedoe te voorkomen. Ik zie een schrikreactie bij het idee alleen al. De ervaring is, dat ze niet doorkomen bij de ander. Het wordt toch niet gehoord of je krijgt een bak kritiek terug. Jij ook altijd met je...

In plaats van luisteren, hoor je wat je allemaal fout doet en anders moet doen. Of je hoort dat je je aanstelt. Of je hoort hoe zwaar de ander het wel niet heeft. Dus houd je je mond maar.

Het niet durven uitspreken is ergens in je leven ontstaan. Als je bijvoorbeeld als onbevangen en avontuurlijk kind constant heb gehoord, dat je iets fout doet, dat je moet gehoorzamen en gestraft bent, wordt je bewegingsruimte energetisch beperkt. Je bent op je plek gezet. Je gaat je uiteindelijk maar aanpassen om lief gevonden te worden.

"Aanpassen aan de ander, is weg van jezelf"

Dat heeft zonder dat je het beseft invloed op je huidige functioneren. Je leeft in een 'onzichtbare' gevangenis. Je zet geen stap meer buiten de ooit neergezette lijnen, omdat je dan gestraft of bekritiseerd wordt. En dat gevoel is als kind maar ook als volwassene ontzettend onaangenaam. Je hebt het gevoel dat je faalt, niet voldoet of niet goed genoeg bent.

En als je je hele leven al hoort hoe het heurt, ga je het zelf geloven en integreren in je systeem. Geen haar op je hoofd dat eraan denkt, dat je wellicht wel goed bent zoals je (van nature) bent.

In een sessie gaan we liefdevol naar onderliggend lijden en zetten het samen om. Zodat de lijntjes verdwijnen en je vrijer wordt in je doen en laten en in jezelf zijn.

"Als je jezelf respecteert,

accepteer je disrespect van een ander niet meer"

Let eens op hoe je je voelt als je in je huidige leven bekritiseerd wordt. Hetzij thuis, op je werk of bij vrienden. Let eens op als jou de les gelezen wordt. Let eens op als je gekleineerd wordt. Soms maakt de ander een grapje over jou en dat is dan eigenlijk helemaal geen leuk grapje. Voel je spanning in je lijf? Spring je gelijk in de houding? Doe je maar wat gezegd wordt.

Neem eens een pauze en ervaar eens wat je voelt. Sta je het toe maar vind je het alles behalve fijn?

Spring je in de houding om gedoe en gezeur te voorkomen?

Je mag zeggen dat je het niet fijn vindt als je op de plek gezet wordt. Je mag zeggen, dat je dat niet meer wilt. Je bent nu volwassen. De lijn, die ooit neergezet is, is ook maar DENKbeeldig. Breek door de lijntjes heen. Sterker nog. Als je wilt leven zoals je leven bedoeld is, zijn er geen lijntjes.

Als we elkaar respecteren, luisteren we naar wat er gezegd wil worden. Als we elkaar respecteren, hoeven we de ander niet de les te lezen of te kleineren. En als je jezelf respecteert, accepteer je zulk gedrag niet meer.

Praat het gedrag van de ander niet goed omdat je zo goed begrijpt waarom hij/zij iets doet of zegt. Als je de vrede met de ander wilt houden, start je een oorlog in jezelf. Uitspreken vanuit liefde en respect hoe iets voor jou voelt moet altijd kunnen.

Ben je niet in staat om uit te spreken? Voel je dat je verlamd of bang wordt? In een persoonlijke sessie of tijdens de Masterclass neem ik je mee naar de plek waar je jezelf tegenhoudt. We gaan samen kijken wat er gebeurd is en we zetten het om. We verwijderen het samen uit je energieveld. Dit is niet eng. Elke keer ben ik weer verbaasd over de verwondering in de ogen van de ander. Dat het zo simpel is eigenlijk.

Liefs,

Judith