Een uniek kindje met een gouden randje!

Judith Arendsen • 19 mei 2018

Het gaat een kind met een gouden randje worden.


Tijdens de geboorte van onze neef Dirk zaten we met ons gezin in Frankrijk. De laatste keer dat mijn zus aan het bevallen was, deden we het nog samen, bedacht ik me. Eerst bracht ik mijn zoon Levi ter wereld en een uur later werd haar dochter Eva geboren. Hoe bijzonder is dat! De verloskundige liep van ons huis naar hun huis. We wonen naast elkaar. Maar deze keer zaten we in Frankrijk, ver weg.


We konden niet wachten om ons pasgeborene neefje Dirk te gaan bewonderen. Een prachtig kereltje! Na 6 dagen echter blijkt Dirk het syndroom van Down te hebben. Het lijkt op dat moment dat de wereld van mijn zus instort. Je valt namelijk in één keer heel hard van de roze wolk! Je komt in een soort van rouwproces. Je had het je anders voorgesteld. Je had andere verwachtingen voor de toekomst. Allerlei vragen en rampscenario’s gaan door haar hoofd. Zij wist, als lerares, als geen ander hoe hard de wereld kan zijn en wat voor een invloed dat zal hebben op haar andere kinderen. Hun toekomst ziet er in één keer ook anders uit.


Wat zij zich echter nog niet realiseerde, was dat zij een geweldige moeder voor Dirk zou worden. Het zieltje Dirk had zich geen betere moeder kunnen uitzoeken! Hij had zich ook geen betere vader, broer en zus kunnen uitzoeken. Tijdens het koffie drinken met Marian, een ontzettend liefdevolle kraamverzorgster, zei ik uit het niets: “Het gaat een kind met een gouden randje worden. Ik voel heel sterk dat Dirk een bindende factor gaat worden in onze hele familie”. Maar was dat niet te makkelijk gedacht van mij? Ik ben zijn tante en draag niet de verantwoordelijkheid voor zijn opvoeding.

 


Ieder kind is uniek en heeft zijn eigen belangrijke bijdrage

 aan deze wereld.'


In de loop der jaren, Dirk is nu 6 jaar oud, heeft hij al vele harten veroverd. Het is een ontzettend lief mannetje, dat van muziek houdt en dat op ieder gezicht een glimlach tovert. Hij heeft echter ook een sterk eigen willetje, is ontzettend aanhankelijk en slokt soms alle energie op.


Hij heeft een talent om mensen om zijn vinger te winden met de traantjes, die over zijn wangetjes bingelen om zo toch zijn zin te krijgen. Maar net als ieder kind moet je hem leren wat wel en niet mag.

Af en toe komt ook nog verdriet om de hoek kijken. Niet door Dirk, maar veroorzaakt door instanties in Nederland, waar we helaas afhankelijk van zijn. Instanties die je vaak tegenwerken,  je in de steek laten en die je eerder uitputten, verdriet doen dan ondersteunen. De sterke familieband die we hebben, is dan wellicht een pleister op de wonden. Hij wordt omringd door veel mensen die van hem houden, die hem willen beschermen en helpen bij zijn ontwikkeling.


Het is de kunst om kracht te putten uit zijn vrolijke kijk op het leven en zijn liefde. Om te zien wat Dirk meegeeft aan een ieder die hem mag ontmoeten! Dirk spiegelt mensen, verbindt mensen en haalt ze uit hun comfortzone. Hij haalt het beste uit jezelf! Hij is liefdevol, kleurt buiten de lijntjes en is onbevangen. Hij is bewonderenswaardig. Daar kunnen we allemaal iets van leren. Leef, voel het leven!


Dirk is een kindje met een gouden randje. Wat hij onze familie, jong en oud, al geleerd heeft, is ontzettend belangrijk: ieder kind is uniek en heeft zijn eigen belangrijke bijdrage aan deze wereld.


Kijk naar wat ze te vertellen hebben en leer ervan.



Liefs,

Judith

Magie omringt ons en geeft richting.

door Judith Arendsen • 8 oktober 2025
Voor diegene, die het willen zien en horen en openstaan voor coherentie. Het lijkt het sprookje. Ik heb sinds jaar een oud huis uit 1928 aan het bos. De gloeilampen moesten vervangen worden voor ledlampen. Dus had ik afspraak gemaakt met elektricien. De dimmers moesten aangepast worden. Want met oude dimmers heb je niet echt goed licht of lampen gaan stuk. De bel gaat en ik open de deur. Tot mijn verbazing zie ik een elektricien, een pad en een rode kat naast elkaar in de deuropening op de drempel staan. De pad springt naar binnen. Ik geef een gil 😂. De elektricien probeert de pad te pakken. Deze glipt weg. Ik pak stoffer en blik en ook daar springt de pad vanaf.  Na enige consternatie is de pad buiten en de kat was ook vertrokken. De elektricien gaat aan het werk.

Creëren door Dartetele....

door Judith Arendsen • 16 september 2025
Als je terug gaat naar waar het "fout" is gegaan, kun je het tij keren.. Dartelen en nieuwsgierig zijn, is een verloren kindsdeel maar zo broodnodig in je creatieproces. Als klein meisje had ze al zó veel liefde te geven. Het ergste van heel veel liefde voelen en willen delen, is dat het niet ontvangen of gezien kan worden door de ander. Iedereen was druk en haar liefde ging aan hen voorbij . Haar emoties en gevoelens werden niet gezien of erkend. Dat verward. Zeker als kind. En ergens in haar jeugd is ze haar spontaniteit kwijt geraakt . Dat was het inzicht, dat we samen kregen bij de begeleiding van deze client. Ik begeleid mensen door hen mee te nemen naar hun innerlijke wereld en hun gevoel. Ik breng hen op veilige plekken door energetisch een veilig, liefdevol veld neer te zetten. Ik neem hen bij de hand en leid. In mijn innerlijke oog zag ik naast de client een meisje van 1,5 zitten. Dat was de client in haar kindertijd. We kunnen namelijk terug in de tijd beelden waarnemen. En dat geeft zoveel inzichten. In dit geval komen we terug bij het kleine meisje dat iets van haar zelf kwijtraakte . En dit deel dat ze nu zo mist, is nodig voor een luchtig leven.

In verbinding gaan als je uit verbinding wilt, is de nieuwe relatie.

door Judith Arendsen • 9 september 2025
Van een en een kun je DRIE maken. Twee mensen die zelfbewust zijn, zullen elkaar willen upliften. Dat geeft een heel ander gevoel dan altijd alles voor de ander moeten oplossen, dragen of doen. In het ergste geval geef je de ander de schuld van alles. De bewuste persoon pakt eigen verantwoordelijkheid. Uit mijn ervaring in sessies, kun je in verbinding blijven als je van jezelf weet, dat een oude wond (oude ervaring, onbewuste herinnering) opspeelt en dat het bij elkaar veilig is om deze met elkaar aan te kijken. Veilig voelen is wel een must. Niemand stelt zich open als het onveilig voelt. Tijdens een sessie waar twee bewuste mensen weten dat ze soms uit verbinding gaan en dit willen ombuigen, dienen zich mooie inzichten aan. De vrouw schermt zich af als het spannend wordt. Ze is vroeger als klein meisje vaak overspoeld door spanning in haar omgeving en haar emoties, gevoelens, mening mochten er niet zijn . Vaak werd ze niet eens opgemerkt. Dat voelt als afwijzing, afkeuring. In een spannende situatie gaat ze als het ware weer op haar slaapkamer zitten om het allemaal zelf te verwerken. Ze vertrekt uit de verbinding om zich veilig te voelen. Wat ze nodig heeft, is een aanwezigheid en een schouder om zich te kunnen overgeven aan wat is, wat ze voelt opkomen. "Ze wil de wereld in als haarzelf met alles wat zich aandient. Ze wil zo geaccepteerd worden. Wat vroeger niet mocht zijn, verwelkomen we nu wel." Als de vrouw en de man in kwestie in hun leven onenigheid ervaren, gaan ze uit verbinding. Hoe komen ze weer bij elkaar? Ik laat het hen aan de lijve ondervinden. Op mijn verzoek geeft ze hem aan dat ze zich onmachtig voelt in de spanning en dat ze dan eigenlijk weg wil rennen. Hij weet nu wat zich voordoet. Daarna geeft ze op mijn verzoek aan, dat ze graag een omarming wil. In de omarming komen bij haar emoties, onrust, ongemakkelijkheid, lacherigheid, weerstand. Dat alles wat zich in haar aandient mag er voor het eerst zijn en kan nu wegstromen. Dan kan hij ineens ook ontspannen en haar geven wat ze nodig heeft. In hem zit ook nog een verlegen jongetje dat alles zo goed mogelijk wil doen. Hij heeft dus niets fout gedaan, weet hij nu. Ook hij wist zich gewoon even geen raad hoe om te gaan met het spanningsveld. Zijn hoofd kan dit niet oplossen, weet hij. Daar gaat het juist steeds mis. Hij mag naar het hart. En hij wil dat wat hij zo lief heeft koesteren. De angst om iets kapot te maken overheeste bij hem. Dat verlamt. Dan merken beide dat deze omarming toch spannend en onwennig is. Ze voelen van alles. En daar blijven ze bij zonder afleiding, zonder invulling van wat het is. Het mag er voor het eerst in hun leven gewoon allemaal zijn. En ze doen het nu samen, niet alleen.