Een mens is bang voor zijn eigen kracht…

Judith Arendsen • 30 mei 2020

Waarom eigenlijk?



Ik dacht altijd, hoe kun je nu bang zijn voor je eigen kracht. Dat is toch heerlijk als je het hebt.
Nu weet ik pas wat het behelst, in je eigen kracht gaan staan.


Als we in onze kracht gaan staan, betekent dat, dat we verantwoordelijkheid nemen voor ons eigen geluk en ons eigen leven. Op ons eigen paard(Pk) gaan zitten i.p.v. bij iemand achterop.
Je maakt keuzes ten gunste van jezelf. Je kunt niet meer de schuld van alles bij de ander neerleggen. Dat is kracht afgeven.


Kracht vraagt om moed en het maken van je eigen keuzes ongeacht de consequenties. Dit is waar de mens het meest bang voor is. Verandering, door de zure appel heen bijten, daadkrachtig doorgaan en het oude los schudden. Op weg naar het nieuwe dat speciaal voor jou klaar ligt. Je kiest nooit tegen de ander, maar voor jeZelf.


Een krachtig mens is een bijzonder moedig mens. Het is niet altijd heerlijk, maar oh zo bevrijdend.
Een gefrustreerd mens deelt frustratie. Een gelukkig mens kan het geluk delen. Alleen daarom al is het van groot belang in je eigen kracht te gaan staan. De wereld wordt zoveel mooier.


Liefs,

Judith


door Judith Arendsen 13 november 2025
Relaties zijn onderhandelingen. Verbindingen zijn intiem en kwetsbaar. Bij een relatie liggen verwachtingen. Er is sprake van onderhandelingen. Ik heb jou wat gegeven. Nu wil ik wat terug. Bij verbindingen geef je diepste zelf, je gevoel bloot. Dat is niet voor een ander om op te schieten. Dat is je ware zelf zichtbaar maken en dat heeft bedding nodig, geen discussie, geen afkeur, geen beleren of weerwoord. Het wil enkel gezien, gevoeld worden. De nieuwe wereld vraagt om verbindingen. We geven uit liefde zonder verwachting. We ontvangen met open armen. Als je ware zelf al voorzichtig naar buiten komt, heb je geen klap voor de kop nodig. Dus wees gewoon eens aanwezig voor de ander en laat het gewoon zijn om gezien te worden.
door Judith Arendsen 8 oktober 2025
Voor diegene, die het willen zien en horen en openstaan voor coherentie. Het lijkt het sprookje. Ik heb sinds jaar een oud huis uit 1928 aan het bos. De gloeilampen moesten vervangen worden voor ledlampen. Dus had ik afspraak gemaakt met elektricien. De dimmers moesten aangepast worden. Want met oude dimmers heb je niet echt goed licht of lampen gaan stuk. De bel gaat en ik open de deur. Tot mijn verbazing zie ik een elektricien, een pad en een rode kat naast elkaar in de deuropening op de drempel staan. De pad springt naar binnen. Ik geef een gil 😂. De elektricien probeert de pad te pakken. Deze glipt weg. Ik pak stoffer en blik en ook daar springt de pad vanaf.  Na enige consternatie is de pad buiten en de kat was ook vertrokken. De elektricien gaat aan het werk.
door Judith Arendsen 16 september 2025
Als je terug gaat naar waar het "fout" is gegaan, kun je het tij keren.. Dartelen en nieuwsgierig zijn, is een verloren kindsdeel maar zo broodnodig in je creatieproces. Als klein meisje had ze al zó veel liefde te geven. Het ergste van heel veel liefde voelen en willen delen, is dat het niet ontvangen of gezien kan worden door de ander. Iedereen was druk en haar liefde ging aan hen voorbij . Haar emoties en gevoelens werden niet gezien of erkend. Dat verward. Zeker als kind. En ergens in haar jeugd is ze haar spontaniteit kwijt geraakt . Dat was het inzicht, dat we samen kregen bij de begeleiding van deze client. Ik begeleid mensen door hen mee te nemen naar hun innerlijke wereld en hun gevoel. Ik breng hen op veilige plekken door energetisch een veilig, liefdevol veld neer te zetten. Ik neem hen bij de hand en leid. In mijn innerlijke oog zag ik naast de client een meisje van 1,5 zitten. Dat was de client in haar kindertijd. We kunnen namelijk terug in de tijd beelden waarnemen. En dat geeft zoveel inzichten. In dit geval komen we terug bij het kleine meisje dat iets van haar zelf kwijtraakte . En dit deel dat ze nu zo mist, is nodig voor een luchtig leven.