Als voelen in de taboesfeer blijft, gaan we aan ons potentieel voorbij.

Judith Arendsen • 14 januari 2021

Wat velen niet weten, is dat ieder mens uit vrouwelijke en mannelijke energie bestaat. Als deze in balans zijn, functioneren we als onszelf. In deze staat van zijn, zullen we rust en geluk ervaren! Iets waar iedereen naar op zoek is.


De vrouwelijke energie staat in het kort voor intuïtie, voelen, innerlijk weten, rust, creatiekracht, zacht, bezinning. Deze energie is WIJ gericht.


De mannelijke energie staat in het kort voor analyseren, denken, de strijder, daadkracht, actie. Deze energie is IK gericht.


In de huidige maatschappij is de mannelijke energie (daarmee bedoel ik niet de man) overheersend. We sturen op denken, cijfers, onderzoeken, mogelijke gevaren. We pluizen de cijfers uit, we bezuinigen totdat we niet meer weten waarvoor we het allemaal doen.


De vrouwelijke energie geeft ons rust. De vrouwelijke energie keert naar binnen, naar de kern. Waarom doen we wat we doen? Geeft het ons nog bezieling. Draagt het bij aan de wereld. Wat zegt mijn onderbuik gevoel en intuïtie over de kant waar we op moeten.


De vrouwelijke energie baart het idee. Met de mannelijke energie zet je het in de wereld. Zien jullie de kracht en de noodzaak van beide delen in onszelf. Maar let op. Als je alleen in de vrouwelijke energie zit, gebeurt er niets. Als je alleen in de mannelijk energie zit, ga je voorbij aan het waarom je iets doet, aan je eigen potentieel.


Wat ik ervaar, is dat we volledig vervreemd zijn van ons eigen gevoel. Zodra we bij ons gevoel komen, schieten we in ons hoofd. We gaan verklaren wat we voelen. We zoeken een schuldige. We herkennen dit mechanisme niet eens. Het is gebeurd voordat we het beseffen. Of we willen iets niet voelen en zonder dat we het ons bewust zijn, gaan we direct afleiding in onze omgeving zoeken. We raken onszelf steeds meer kwijt. Als we dan in actie komen, is het niet in verbinding met jezelf. We doen maar wat.


Ik heb door de jaren heen ervaren, dat als ik even bij mijn gevoel blijf (al is het klote). Het gevoel geen naam of label geef, maar het gewoon doorvoel, ontstaat er ineens ruimte en een nieuw inzicht. Dit heeft mij de weg gewezen en de moed gegeven om stappen te zetten, die goed zijn voor mezelf en uiteindelijk voor de mensen om me heen. Want iemand die verbonden is met zichzelf, zal nooit de ander of de omgeving bewust schaden.


Ik hou van mensen. Ik hou van samenzijn. Maar ieder uniek als zichzelf. Ik hou ervan als mensen hun eigen kleuren gevonden hebben en deze ook tonen. De weg naar binnen, naar je hart, is niet voor de faint of heart. Het is een weg van moed, van keuzes en van kracht.

Gevoel maakt ons niet zwak! Gevoel wijst ons de weg. Dus in de ideale situatie, volgt de mannelijke energie (actie) de vrouwelijke energie (het weten). En dit alles bevindt zich in jezelf! Als je een van de twee afwijst in jezelf, wijs je je ware zijn af.


Liefs,
Judith Arendsen


door Judith Arendsen 8 oktober 2025
Voor diegene, die het willen zien en horen en openstaan voor coherentie. Het lijkt het sprookje. Ik heb sinds jaar een oud huis uit 1928 aan het bos. De gloeilampen moesten vervangen worden voor ledlampen. Dus had ik afspraak gemaakt met elektricien. De dimmers moesten aangepast worden. Want met oude dimmers heb je niet echt goed licht of lampen gaan stuk. De bel gaat en ik open de deur. Tot mijn verbazing zie ik een elektricien, een pad en een rode kat naast elkaar in de deuropening op de drempel staan. De pad springt naar binnen. Ik geef een gil 😂. De elektricien probeert de pad te pakken. Deze glipt weg. Ik pak stoffer en blik en ook daar springt de pad vanaf.  Na enige consternatie is de pad buiten en de kat was ook vertrokken. De elektricien gaat aan het werk.
door Judith Arendsen 16 september 2025
Als je terug gaat naar waar het "fout" is gegaan, kun je het tij keren.. Dartelen en nieuwsgierig zijn, is een verloren kindsdeel maar zo broodnodig in je creatieproces. Als klein meisje had ze al zó veel liefde te geven. Het ergste van heel veel liefde voelen en willen delen, is dat het niet ontvangen of gezien kan worden door de ander. Iedereen was druk en haar liefde ging aan hen voorbij . Haar emoties en gevoelens werden niet gezien of erkend. Dat verward. Zeker als kind. En ergens in haar jeugd is ze haar spontaniteit kwijt geraakt . Dat was het inzicht, dat we samen kregen bij de begeleiding van deze client. Ik begeleid mensen door hen mee te nemen naar hun innerlijke wereld en hun gevoel. Ik breng hen op veilige plekken door energetisch een veilig, liefdevol veld neer te zetten. Ik neem hen bij de hand en leid. In mijn innerlijke oog zag ik naast de client een meisje van 1,5 zitten. Dat was de client in haar kindertijd. We kunnen namelijk terug in de tijd beelden waarnemen. En dat geeft zoveel inzichten. In dit geval komen we terug bij het kleine meisje dat iets van haar zelf kwijtraakte . En dit deel dat ze nu zo mist, is nodig voor een luchtig leven.
door Judith Arendsen 9 september 2025
Van een en een kun je DRIE maken. Twee mensen die zelfbewust zijn, zullen elkaar willen upliften. Dat geeft een heel ander gevoel dan altijd alles voor de ander moeten oplossen, dragen of doen. In het ergste geval geef je de ander de schuld van alles. De bewuste persoon pakt eigen verantwoordelijkheid. Uit mijn ervaring in sessies, kun je in verbinding blijven als je van jezelf weet, dat een oude wond (oude ervaring, onbewuste herinnering) opspeelt en dat het bij elkaar veilig is om deze met elkaar aan te kijken. Veilig voelen is wel een must. Niemand stelt zich open als het onveilig voelt. Tijdens een sessie waar twee bewuste mensen weten dat ze soms uit verbinding gaan en dit willen ombuigen, dienen zich mooie inzichten aan. De vrouw schermt zich af als het spannend wordt. Ze is vroeger als klein meisje vaak overspoeld door spanning in haar omgeving en haar emoties, gevoelens, mening mochten er niet zijn . Vaak werd ze niet eens opgemerkt. Dat voelt als afwijzing, afkeuring. In een spannende situatie gaat ze als het ware weer op haar slaapkamer zitten om het allemaal zelf te verwerken. Ze vertrekt uit de verbinding om zich veilig te voelen. Wat ze nodig heeft, is een aanwezigheid en een schouder om zich te kunnen overgeven aan wat is, wat ze voelt opkomen. "Ze wil de wereld in als haarzelf met alles wat zich aandient. Ze wil zo geaccepteerd worden. Wat vroeger niet mocht zijn, verwelkomen we nu wel." Als de vrouw en de man in kwestie in hun leven onenigheid ervaren, gaan ze uit verbinding. Hoe komen ze weer bij elkaar? Ik laat het hen aan de lijve ondervinden. Op mijn verzoek geeft ze hem aan dat ze zich onmachtig voelt in de spanning en dat ze dan eigenlijk weg wil rennen. Hij weet nu wat zich voordoet. Daarna geeft ze op mijn verzoek aan, dat ze graag een omarming wil. In de omarming komen bij haar emoties, onrust, ongemakkelijkheid, lacherigheid, weerstand. Dat alles wat zich in haar aandient mag er voor het eerst zijn en kan nu wegstromen. Dan kan hij ineens ook ontspannen en haar geven wat ze nodig heeft. In hem zit ook nog een verlegen jongetje dat alles zo goed mogelijk wil doen. Hij heeft dus niets fout gedaan, weet hij nu. Ook hij wist zich gewoon even geen raad hoe om te gaan met het spanningsveld. Zijn hoofd kan dit niet oplossen, weet hij. Daar gaat het juist steeds mis. Hij mag naar het hart. En hij wil dat wat hij zo lief heeft koesteren. De angst om iets kapot te maken overheeste bij hem. Dat verlamt. Dan merken beide dat deze omarming toch spannend en onwennig is. Ze voelen van alles. En daar blijven ze bij zonder afleiding, zonder invulling van wat het is. Het mag er voor het eerst in hun leven gewoon allemaal zijn. En ze doen het nu samen, niet alleen.