Als je erop gaat zitten, kan het niet groeien

Judith Arendsen • 9 mei 2021

Niemand wordt blij van constante kritiek.



Stel je voor je bent op je werk en er wordt je steeds verteld wat je (anders) moet doen. Je wordt steeds op je fouten gewezen. Daar wordt je toch chagrijnig, gestresst en onzeker van. Het haalt al je creativiteit en eigen initiatief uit je als mens.


Als je je dit, in je eigen situatie op je werk, kunt voorstellen, kun je je ook voorstellen, dat je eigen kinderen vrijheid nodig. Dit hebben ze nodig om te kunnen ontwikkelen en floreren. Een kind is nog zo puur en onbevangen. Laat hen spelenderwijs vinden wat bij hen hoort. Er bestaan ook geen foute keuzes. Elke keuze brengt je dichter bij jezelf. Het gaat met vallen en opstaan.


Als jij je kinderen steeds corrigeert en steeds zegt wat ze moeten doen en/of kiezen, haal je alle zelfontplooiing en zelfvertrouwen uit een kind. Als je erop gaat zitten, kan het niet groeien.


Wat jij zelf nodig hebt, is dat de ander in jou gelooft, in jouw talent, in jouw kunnen en in jou als mens! En dat je bijdraagt aan het geheel met jouw talent. Dát is ook precies wat jouw kinderen nodig hebben. Laat een ieder, kinderen en volwassenen, worden wie ze zijn.


Liefs,

Judith


door Judith Arendsen 13 november 2025
Relaties zijn onderhandelingen. Verbindingen zijn intiem en kwetsbaar. Bij een relatie liggen verwachtingen. Er is sprake van onderhandelingen. Ik heb jou wat gegeven. Nu wil ik wat terug. Bij verbindingen geef je diepste zelf, je gevoel bloot. Dat is niet voor een ander om op te schieten. Dat is je ware zelf zichtbaar maken en dat heeft bedding nodig, geen discussie, geen afkeur, geen beleren of weerwoord. Het wil enkel gezien, gevoeld worden. De nieuwe wereld vraagt om verbindingen. We geven uit liefde zonder verwachting. We ontvangen met open armen. Als je ware zelf al voorzichtig naar buiten komt, heb je geen klap voor de kop nodig. Dus wees gewoon eens aanwezig voor de ander en laat het gewoon zijn om gezien te worden.
door Judith Arendsen 8 oktober 2025
Voor diegene, die het willen zien en horen en openstaan voor coherentie. Het lijkt het sprookje. Ik heb sinds jaar een oud huis uit 1928 aan het bos. De gloeilampen moesten vervangen worden voor ledlampen. Dus had ik afspraak gemaakt met elektricien. De dimmers moesten aangepast worden. Want met oude dimmers heb je niet echt goed licht of lampen gaan stuk. De bel gaat en ik open de deur. Tot mijn verbazing zie ik een elektricien, een pad en een rode kat naast elkaar in de deuropening op de drempel staan. De pad springt naar binnen. Ik geef een gil 😂. De elektricien probeert de pad te pakken. Deze glipt weg. Ik pak stoffer en blik en ook daar springt de pad vanaf.  Na enige consternatie is de pad buiten en de kat was ook vertrokken. De elektricien gaat aan het werk.
door Judith Arendsen 16 september 2025
Als je terug gaat naar waar het "fout" is gegaan, kun je het tij keren.. Dartelen en nieuwsgierig zijn, is een verloren kindsdeel maar zo broodnodig in je creatieproces. Als klein meisje had ze al zó veel liefde te geven. Het ergste van heel veel liefde voelen en willen delen, is dat het niet ontvangen of gezien kan worden door de ander. Iedereen was druk en haar liefde ging aan hen voorbij . Haar emoties en gevoelens werden niet gezien of erkend. Dat verward. Zeker als kind. En ergens in haar jeugd is ze haar spontaniteit kwijt geraakt . Dat was het inzicht, dat we samen kregen bij de begeleiding van deze client. Ik begeleid mensen door hen mee te nemen naar hun innerlijke wereld en hun gevoel. Ik breng hen op veilige plekken door energetisch een veilig, liefdevol veld neer te zetten. Ik neem hen bij de hand en leid. In mijn innerlijke oog zag ik naast de client een meisje van 1,5 zitten. Dat was de client in haar kindertijd. We kunnen namelijk terug in de tijd beelden waarnemen. En dat geeft zoveel inzichten. In dit geval komen we terug bij het kleine meisje dat iets van haar zelf kwijtraakte . En dit deel dat ze nu zo mist, is nodig voor een luchtig leven.